بکارگیری روش epm در مطالعه فرسایش پذیری و تولید رسوب حوزه آبخیز الموت رود

در این مطالعه یکی از سرشاخه های اصلی سفید رود به نام حوزه آبخیز الموت رودکه حدود 72500 هکتار مساحت دارد انتخاب گردید. ضمن تعیین محدوده دقیق حوزه 18 زیر حوزه درآن شناسایی شد. کلیه پارامترهای فیزیکی این حوزه آبخیز و زیر حوزه هایش به صورت جداگانه محاسبه گردید. جهت براورد فرسایش در این حوزه از روش emp استفاده شد. در این روش ابتدا چهار پارامتر ضریب فرسایش حوزه آبخیز (?) . ضریب استفاده از زمین (xa) ‘ ضریب حساسیت سنگ و خاک نسبت به فرسایش (y) و شیب متوسط حوزه (i) محاسبه گردید. برای محاسبه شدت فرسایش از رابطه (5/0i + ?) xa.y= z استفاده شدو سپس اقدام به تهیه نقشه فرسایش پذیری گردید. در این نقشه حوزه آبخیز الموت رود از لحاظ فرسایش پذیری به 5 دسته تقسیم شده است . برحسب مقدار z مقدار متوسط سالانه تولید رسوب ویژه درهر یک از زیر حوزه ها رابطهz 105 wsp=t.h? محاسبه شد. میزان رسوب حاصل از این روش با میزان رسوب حاصل از اندازه گیری رسوب در ایستگاههای نیدرومتری مقایسه شد ونتایج نشان داد که استفاده از روش epm براین تخمین فرسایش و رسوب قابل قبول است . البته مقایسه میزان فرسایش و رسوب حاصل از روش epm با میزان فرسایش و رسوب حاصل از روش psiac که توسط عده ای در قسمتهائی از حوزه سفید رود به کار برده شده است. نشان داد که دقت روش epm کمتر از روش psiac می باشد. می توان نتیجه کلی را به این صورت بیان نمود که استفاده از روش epm می تواند در مطالعات اجمالی فرسایش خاک موفقیت آمیز باشد. بنابراین بهتر است درفازهای اولیه مطالعات مانند توجیهی و شناسایی به کار رود. استفاده از آن برای مطالعات تفصیلی توصیه نمی شود.